Drukarnia Franciszka Domachowskiego mieściła się początkowo w oficynie przy Zarządzie Miejskim w Świeciu (obecnie USC). Na Rynek 17 (zaplecze „Pomorzanki”) została przeniesiona prawdopodobnie około 1925 roku. Jej głównym tytułem przez całe dwudziestolecie był popularny lokalnie i regionalnie „Głos Świecki. Bezpartyjne pismo polsko-katolickie na Świecie i powiat świecki”, zawierający artykuły dotyczące międzynarodowej i wewnętrznej sytuacji Polski oraz najważniejszych wydarzeń z życia powiatu. Dodatkami gazety były: „Nasz Rolnik” (1929–1931, red. A. Klein), „Orędownik Urzędowy Powiatu Świeckiego” (1924–1928, red. Pokorski, W. Rydzkowski), „Przewodnik Gospodarski Dla Kółek Rolniczych i Dla Gospodyń Wiejskich w Powiecie Świeckim”, „Słońce”, „Wiadomości Samorządowe Powiatu Świeckiego” (1928–1936, red. W. Rydzkowski). F. Domachowski od 1919 roku posiadał introligatornię, księgarnię oraz skład artykułów papierniczych, szkolnych, dewocjonaliów i obrazów przy Technaustraße (Klasztornej 16). Jego dodatkowe źródło dochodów stanowił druk widokówek, kartek świątecznych, plakatów, biletów, zaproszeń na bale, oprawa obrazów, wydawanie książek, wyrób pieczątek, szyldów oraz sprzedaż znaczków pocztowych. U F. Domachowskiego można było również zaopatrzyć się w akcesoria do skrzypiec i mandolin, lampki, świece na groby, a podczas karnawału nabyć serpentyny, konfetti, odznaki do tańców, materiały dekoracyjne, maski, pół maski, sztuczne wąsy i czapki papierowe. Księgarnia prowadziła także sprzedaż biletów na spektakle teatralne oraz wycieczki parostatkiem. Wydawnictwo i księgarnia F. Domachowskiego zostały zamknięte 3 września 1939 roku. Publikacje w języku polskim spalono, a maszyny drukarskie zasiliły prasowy organ gdańskiej NSDAP „Der Danziger Vorposten”. 

Ilustracja:
Drukarnia, introligatornia, księgarnia, skład papieru i dewocjonaliów Franciszka Domachowskiego przy ul. Klasztornej 16 oraz „Drogerja pod Lwem” J. Fagiweicza i kawiarnia-cukiernia-restauracja „Pomorzanka” A. Lewandowskiego, fotografia wykonana około 1930 roku; zbiory Izby Regionalnej Ziemi Świeckiej Centrum Kultury w Świeciu.

Franz Xaver Domachowski urodził się w Świeciu 11 lipca 1887 roku. Ukończył szkołę powszechną. Był żonaty z Johanną Targańską. Miał syna Witolda, urodzonego w 1917 roku, późniejszego żołnierza kampanii wrześniowej, wieloletniego więźnia obozów koncentracyjnych Sachsenhausen i Mauthausen-Gusen, od 1961 roku aktywnego członka Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa w Bydgoszczy, a następnie Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Województwa Kujawsko-Pomorskiego. F. Domachowski przed 1920 rokiem działał w Turnverein Jahn (Towarzystwie Gimnastycznym imienia Friedricha Ludwiga Jahna) i do tego czasu pracował jako kupiec. Według władz starostwa „szczególnych zasług dla sprawy polskiej nie poniósł”. Po 1918 roku zaangażował się społecznie i politycznie. Pełnił funkcje redaktora i wydawcy „Głosu Świeckiego” oraz korespondenta „Słowa Pomorskiego”, „Gazety Gdańskiej”, „Gazety Poznańskiej”, „Dziennika Bydgoskiego”, „Gazety Warszawskiej”, „Przewodnika Katolickiego”, „Pracy”. Był członkiem Tymczasowej Rady Miejskiej w Świeciu w 1920 roku, Rady Miejskiej w Świeciu w 1921 roku, przewodniczącym Rady Miejskiej w Świeciu w latach 1921–1923. Po zakończeniu I wojny światowej do 1925 roku był prezesem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Świeciu, a także II wiceprezesem Okręgu III Dzielnicy Pomorskiej Związku Towarzystw Gimnastycznego „Sokół” w Polsce. W 1927 roku został prezesem XI okręgu Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, w 1933 roku wiceprezesem Towarzystwa Kupców Samodzielnych w Świeciu, członkiem zarządu Koła LOOP (skarbnik) oraz komisji rewizyjnej, członkiem Związku Dziennikarzy Polskich, a także Polskiego Związku Zachodniego. Należał do Kurkowego Bractwa Strzeleckiego w Świeciu. Angażował się w działania Konferencji męskiej św. Wincentego a Paulo oraz Konferencji męskiej św. Stanisława na rzecz ubogich. F. Domachowski był pomysłodawcą licznych wydarzeń kulturalnych i sportowych (m.in. zawodów o Puchar „Głosu Świeckiego”), fundatorem nagród. Władze bezpieczeństwa uznały, iż F. Domachowski „pod względem politycznym ze względów materialnych [jest] bardzo powściągliwy, ale nie można liczyć na poparcie w stosunku prorządowym z jego strony”. Określany jako zwolennik Chrześcijańskiej Demokracji, Związku Ludowo-Narodowego, w późniejszym czasie cichy sympatyk Stronnictwa Narodowego. W wyborach do Rady Miejskiej w Świeciu w 1929 roku kandydował z sukcesem z ramienia Narodowego Bloku Gospodarczego, będącego pod wpływem Stronnictwa Narodowego. F. Domachowski został rozstrzelany na cmentarzu żydowskim w Świeciu. Jednym z powodów egzekucji była przynależność do Polskiego Związku Zachodniego. W wyniku ekshumacji przeprowadzonej 8 listopada 1945 roku jego zwłoki zostały zidentyfikowane na podstawie legitymacji bez fotografii, obrączki ślubnej, złotego zegarka, łańcuszka oraz ubrania. Po uroczystościach żałobnych w dniach 10–11 listopada 1945 roku został pochowany w zbiorowej mogile w Świeciu.